Een zwerver verdwaaldaf Arthur van Schendel

'Een zwerver verdwaald' is het vervolg op 'een zwerver verliefd', één van Van Schendel's bekendste werken. De enigszins melancholieke Tamalone reist in de late middeleeuwen af naar Venetië, waar hij talrijke personen ontmoet. Hier in Italië zet hij zijn geliefde zwerversbestaan voort, maar het ongebonden, geromantiseerde ideaal van het zwerven blijkt soms een onmogelijke illusie.
De Nederlander Arthur François Emile van Schendel (1874 – 1946) was een schrijver die bekendheid verwierf met avonturenromans zoals 'Een zwerver verliefd' (1904). Zijn vroege romans zoals zijn avonturenromans hebben een sterk symbolistisch, neoromantisch karakter, wat opvallend is omdat het literaire klimaat in de negentiende eeuw het naturalisme aanhield. Later in zijn schrijverschap sluit hij hier enigszins bij aan door in een concretere en realistischer stijl te handhaven; 'Een Hollands drama' (1935) is hiervan een voorbeeld. Nooit deed hij overigens afstand van de thema’s die hem van meet af aan interesseerden: vrije wil en vrijheid, geluk en eenzaamheid, noodlot en toeval. Hoewel van Schendel overleden is in 1946, ontving hij voor 'Het oude huis' een jaar later postuum de (eerste) P.C. Hooft-prijs.