Wielki dzieńaf Andrzej Strug

Autor na łamach Wielkiego dnia kilkakrotnie odwołuje się do osób i sytuacji z okresu wielkiego deszczu sprzed wojny, akcja toczy się w Zakopanem i w Tatrach. Wielki dzień to powieść polityczna, która ubiera w komediowy kostium zakopiański sprawy polityki Polski Odrodzonej, pokazuje niezbyt wesołe kwestie charakteru narodowego Polaków, przestrzega przed skutkami fascynacji władzą, opisuje w jaki sposób stosowanie metody „cel uświęca środki" doprowadza do unicestwienia celu. Wyśmiewa pustosłowie polityków, głośno alarmuje w sprawach aktualnych w tamtych czasach, które nie powstrzymane w odpowiednim momencie mogą zagrozić istocie bytu zmartwychwstałej Ojczyzny. Sprawami tymi są antysemityzm, agresywna wszechobecność Kościoła katolickiego i faszyzm.
"- Oczyść duszę twoją i ciało, a zbądź się zawiści, albowiem tobie to wszyscy zazdrościć będą. Zaiste powiadam tobie, imię twe powtarzać będą narody ziemi... Każdy, kogo zaszczycisz jednym uśmiechem, będzie to pamiętał do końca życia i dzieciom swoim przekaże to w pamięci, a dzieci jego wnukom, a wnuki prawnukom ..."
Andrzej Strug (1871-1937) Tadeusz Gałecki, pisarz i publicysta, działacz ruchu niepodległościowego, więzień Cytadeli warszawskiej i zesłaniec. Podczas I wojny światowej walczył w Legionach i POW. Po wojnie polityk PPS, senator (1928-30). Mason. Współzałożyciel i dwukrotnie (1924, 1935) prezes Związku Zawodowego Literatów Polskich. W swej twórczości zajmował się problemami walki niepodległościowej i jej tradycjami, moralnymi i psychologicznymi powikłaniami rewolucjonistów, krytyką rzeczywistości wolnej Polski.